De wijkvereniging blijkt helemaal niet mordicus tégen verplaatsing van het Leidse busstation naar het Terweepark. Dat is één van de vaststellingen na een avond ‘burgerparticipatie’ en een gesprek met Hans van Dalen, bestuurslid van de wijkvereniging Houtwijk. “Inderdaad, als alle knelpunten (die zij zien, red.) worden opgelost, is het probleem weg. We zijn niet tegen het Terweepark als zodanig”. Een frappante opstelling, want wie woensdagavond de drukbezochte avond over het busstation bezocht, zal ongetwijfeld óók de indruk hebben gekregen dat ‘de buurt’ tégen is.
Chris de Waard haalde bezorgde omwonende Armin van Buuren voor de microfoon en ook Merenwijk-bewoner Aad van de Wijngaart die dé oplossing voor het bussen probleem zegt te hebben. Vervolgens blikte hij met PvdA-fractievoorzitter Gijs Holla en met wethouder Laudy terug op de avond.
Een van de aanwezigen die zich duidelijk liet horen was Armin van Buuren die naast een van de beoogde locaties voor een nieuw busstation woont.
Vooral vragen
“Wij verzetten ons niet”, is de mening van de wijkvereniging. Zij hebben grote twijfels en zetten vraagtekens bij de kwalitéit van de plannen. Hoe kan het dat in het verkeersmodel geen rekening is gehouden met fietsers? Wat vinden Arriva en de provincie van twee minuten extra reistijd voor de bussen? Hoe kan het Kaderbesluit worden gehandhaafd als een belangrijk element daarin, de RijnGouwelijn, niet doorgaat? Wat als NS calamiteitenbussen moet inzetten? De gemeente gaat nog niet eens bestaande software gebruiken om de bussen in goede banen te leiden. Verzetten doet de wijk mogelijk niet, maar al die vragen roepen wel de tegenvraag op hoe zij dan zelf de situatie het liefst opgelost zien; dat ziet de wijkvereniging niet op z’n weg liggen. Wel stelt de wijkvereniging randvoorwaarden: “Er mag geen verslechtering van de situatie plaatsvinden. (Toegenomen, red.) Verkeersdrukte is een showstopper. De plannen mogen niet ten koste gaan van het groene karakter van de wijk”.
Regievoering
Het is een ietwat bizarre vertoning. Wijkbewoners die nadrukkelijk “een visie” eisen en ook een eigen inbreng daarin. Een wethouder die, gesteund door aanwezige raadsleden, overeind houdt dat er een visie bestaat – “wonen, werken en verkeersveiligheid. Die visie is er wel en wordt breed gedragen (in de raad, red.). Dat denken is niet veranderd (…) Verkeersveiligheid, en dat zal iedere politicus zeggen, staat voorop; in alle varianten” en die ook erkent: “het Kaderbesluit staat sowieso ter discussie omdat de busterminal op Terwee er in staat”. Binnen die kaders is alle ruimte, “en ook tijd als er tijd nodig is” zegt de wethouder. Wethouder Laudy maakt echter ook glashelder dat het College als politiek verantwoordelijke uiteindelijk beslist.
Constructief
De op- en aanmerkingen aan het adres van de wethouder zijn te beluisteren in een apart zaaltje. In de kantine van de Stationsplein 107 buigt de andere helft van de aanwezigen over andere delen van het proces: welke onderzoeksopdrachten moeten worden uitgezet, welke (afwegings)criteria hanteer je om de resultaten te beoordelen, wat zijn alternatieve (voor) buslijnen, hoe ver reikt de ‘integraliteit’, de samenhang met andere domeinen, hoe toekomstbestendig kun je het plan maken? Opvallend is hoe anders aan deze tafels wordt gesproken. Men buigt zich over gevolgen van de komst van elektrische en autonome auto’s , stelt elders vast dat “de belangen niet alleen binnen de gemeente Leiden liggen, maar ook binnen de Randstad”. Ook de vraag waarom niet ook wordt gekeken naar de stations De Vink en Lammenschans een relevante. Evert(81) passeert in de gang met de opmerking aan z’n vrouw “Dat had ik niet verwacht…”. Hij blijkt tevreden te zijn over de mogelijkheid gehoord te worden en ideeën in te brengen, “over toekomstbestendigheid”.
Oplossing
Eén van de aanwezigen heeft een zeer constructieve bijdrage: een uitgewerkte oplossing, met (?) er achter. Zijn aanpak – benut de ruimte van de huidige taxistandplaats voor een dubbellaags busstation – lijkt veel steun te krijgen, ook van de gemeentelijke stedenbouwkundigen. “Maar een oplossing op structuurniveau kan sneuvelen bij detaildoorrekening”, zegt één van hen, die met de bedenker uitgebreid stil staat bij de tekeningen en achterliggende ideeën. De suggestie als dat de gemeente z’n werk niet goed deed door gaten en witte vlekken in de plannen te laten ontstaan, wordt als onheus ervaren. Alsof de gemeente niet direct al met de provincie, met Prorail en Arriva heeft gesproken.
Aad van de Wijngaart uit de Merenwijk presenteerde een eigen plan voor de volgens hem meest logische plek voor het nieuwe busstation.
Sleutel
Terwijl inmiddels een sfeer is ontstaan van ‘mijn (betere) visie tegenover de jouwe’, blijft één partij min of meer buiten beeld. Ook na deze avond dringt de vraag zich op waarom bewoners en gemeente niet gezamenlijk actie ondernemen naar Prorail. Zij immers beschikken over een belangrijke sleutel tot oplossingen: het station en het spoor.
