GroenLinks in Leiden is zo duurzaam. De partij recycled zelfs raadsleden. Eind van de week of in het weekeinde maakt GroenLinks de concept kandidatenlijst voor de komende gemeenteraadsverkiezingen bekend. Op plek 2 staat Yvonne van Delft. Van Delft zat eerder voor GroenLinks Leiden in de raad in de periode 2002-2004. Ze verliet de raad toen halverwege de rit omdat ze bij de gemeente Delft aan de slag ging als raadsgriffier.
De top van de lijst bij GroenLinks wordt verder aangevoerd door bekende namen. Op plek 1 staat fractievoorzitter Pieter Kos, op 3 staat Stéphanie Bakker en op 4 Walter van Peijpe. Naar verluidt staat huidig duoraadslid Joost Hartlief op de 5e plaats. Op 27 november stellen de leden de definitieve lijst vast.
Van de zittende raadsleden staat alleen Jan Thijs Leeuwrik Nieborg niet meer op de lijst. Hij heeft zich niet bij de kandidatencommissie gemeld.
7 reacties
-
Marg op
-
René Dentener op
-
Ome Koos op
-
ach mens, ga toch koken! op
-
Ome Koos op
-
Piet Pekelharing op
-
Martin op
Op dit moment werken we hard aan de lancering van een nieuwe website. Daarom is het tot vrijdag 20 maart 17:00 niet mogelijk om te reageren op berichten. Op onze nieuwe site voorzien we uiteraard weer in de mogelijkheid om te reageren, kijk daarvoor vanaf vrijdagmiddag 17:00 op Sleutelstad.nl. Tot dan!Dat wordt smullen geblazen. In die tijd kon je in het Leidsch Dagblad lezen hoe de groen links fractie met elkaar overhoop lag. Oude tijden herleven?
Recyclen van politici? Maar heer De Waard, toch. Dat verschijnsel is al jaren bon usance in de Nederlandse politiek. In het ons kent ons circuit kun je (ex-)politici in welke gerecyclede vorm dan ook tegenkomen. Keren ze niet terug in de politiek, dan duiken ze wel weer op als bestuurder in een bestuurdersbaantje bij een woningcorporatie of als commissaris in een raad van commissarissen bij deze of gene onderneming. Dit is immers een kaste die nooit hoeft te solliciteren zoals elke normale Nederlandse burger dat wel moet doen.
Overigens geen bezwaar tegen deze mevrouw, die in ieder geval nog iets begrijpt van het bedrijfsleven vanuit haar afkomst uit (ik dacht) een ondernemersgezin. Dit i.t.t. het gros van de dames en heren politiekers die totaal geen binding meer hebben met datgene wat zij menen te vertegenwoordigen.
Groen Links, een bekende naam uit het verleden, maar waar staat die eigenlijk voor. Groene ondernemers. Ome Koos weet het ineens. Het is een groene VVD. Er is dus een groene VVD, Groen Links. Er is een rode VVD, de PvdA. Er is een bruine VVD, de PVV. Er is een lichtblauwe VVD, D’66. Er is een VVD met een (christelijk) geel sausje, de CU. En er is een donkerblauwe VVD, het origineel. Je wordt gewoon kleurenblind van de VVD en al die VVD klonen. Ome Koos moet er bijna van spugen, hij wordt er draaierig van.
Heel goed, Ome Koos, er valt dus wat te kiezen. En liberaal is dus enorm trendy zo kunnen we hieruit concluderen.
@ach mens, ga toch koken!
Liberalisme is net een toverbal. He, nou is die rood. He, nou is die blauw. He nou is die bruin. Je weet nooit welke kleur te voorschijn komt. Het liberalisme kan alle kleuren aannemen. Geef mij dan maar een rode tomaat. Van buiten rood, van binnen rood. Daar kan je van op aan. En met zo’n mooi groen kroontje.
En, Ome Koos, het zijn ook nog eens allemaal oranje VVD’ers. We hebben op 30 april jongstleden bij het afleggen van die volstrekt overbodige gelofte of eed door onze kamerleden wel gezien dat die zogenaamde ‘volksvertegenwoordigers’ in feite niet veel meer zijn dan hielenlikkers van de Von Amsbergjes.
Het wordt tijd voor een Republikeinse Partij.
Rood van buiten, van binnen onverminderd rot zal je bedoelen Ome Koos.